GEÇMİŞ
Anne diye haykırmıştı adeta, çünkü annesini uzun zamandır görmemişti. Asel henüz, 10 yaşın daydı konağın büyük bahçesinde abileri ile oyun oynarken, uzun zamandır güremdiyi annesini konağın kapısından içeri gireken görmüştü, hemen elindeki topu bırakıp koşarak annesine sarıldı. "Anne annecim seni çok özledim. Annesi ile uzun zamanın hasretini gideriyordu ahsel, nedenli annesini özlediyi çok beliydi. "Kızım, güzeler güzeli prenses sim bende seni çok özledim bak sana bir süpriz getirdim açmak istermisin" Annesinin elindeki kırmızı kutuyu gören ahsel hemen zıplayarak "evet" diye bağırdı, ve hemen heycanla kutuyu açmaya başladı, kutunun içinden bir koliye çıktı larcivert elmas gibiydi ama çok deyişik bir yapısı vardı, asel koliyeye bakarak annesine yöneldi "anne bu koliye neyi temsil ediyor çükü deyerli bişeye bendiyor" Annesi gülümseyerek kızına baktı "bak bu kutsal bir taş çok deyerli bir taş evet ama sakın unutma asel bu koliyeyi enzor anında bizim gizli sıkınağımızdaki, o mavi duvara yerleştir ozaman sana yeni bir kapı aralanıcak" annesinin ne dediyini anlayamamıştı asel ama dediklerinide asla unutmazdı çükü çok akılı çocuktu elindeki koliyeyi, boynuna takmaya çalıştı ama yapamadı, annesi hemen elinden koliyeyi alıp aselin boynuna taktı. "Onu ordan hiç çıkrtma tamamı". Ahsel kafasını olumu salyarak abileriyle oyun oynamaya devem eti . Herşey o gece oldu, ahselin kabusu o gece den sonra başlicaktı, çünkü asel o gece annesinin ölümüne sebep olmuştu. Aylece yemek yerken asel koliyesini bahçede düşürdüyü için onu arıyordu, "Menekşe kandoğan" yani aselin annesi aseli merak etiyi için peşinden gitmişti. "Asel kızım napıyorsun burda baklım sen, yemek zamanı hadi gel. "Anne koliyem buralarda biyerde düştü bulamıyorum" sonrasında annesiyle koliyeyei aramaya başladılar ve sonunuda asel koliyeyi bulmuştu. "Anne buldum buldum bak burda" tam içeri gidicekelri esnada bir silah patlam sesi geldi, ne olduğuna anlam vermeden, üst üste silah ptlamalarıyla, asel çığlık atı yerdeki annesini kanlar içinde gören asel ağlayarak annesinin önüne çöktü "anneeeee anneee nolur uyan anne gözünü aç annecim babab baba koş annem vuruldu" o anda konaktaki herkes bahçeye koştu ve yerde yatan Menekşe kandoğanı görünce başta kocası, Doğan kandoğan koşarak karısının yanına geldi. O günden sonra asel asla uyuyamaz ve yemek yiyemez hale gelmişti. Okadar güzel bi yüzü vardıki, siyak saçları beyaz teniyel uyum içindeydi, sim siyah olan gözleri yanağındaki gamzeleri, dolgun dudakları ve kahkül leriyel çok güzel bir kız çocuğuydu fakat o günden sonra zayıflamış ve o güzel yüzü bidaha gülemez olmuştu.
6 YIL SONRA.
Doğum günümdü çok mutlu sayılmazdım, çünkü ailemle pek aram yoktur, kendihalinde dünyasına kapanık bir insanımdır.Babamın zoryla ailece doğum günümü kutlayacaktık, beni
