O piti piti kremalı sepeti, ya ondadır ya bunda…
Yüzümdeki gülümsemeyi silmeden baktım.
Elimdeki silahı karşımda duran adama doğrulttuğumda, içimde sadece haz vardı.
O gözlerdeki korku… bana yetiyordu.
“O Güneş Kralı’na söyle…
Buzlar Kraliçesi geri döndü.”
Adam soğuktan neredeyse donuyordu.
Kafamla adamlara işaret ettim, onu buzlu depoya sürüklediler.
Koltuğuma otururken arkamdan seslendim:
“Yeni gelmedik. Geri geldik.”
Alina Soğuer, Norveç'in karları altında hayatta kalan bir kız çocuğuydu.
Ailesi yok edildiğinde yalnızca 14 yaşındaydı.
Sustu. Soğudu. Hayatta kaldı.
Yıllar sonra şimdi Türkiye’ye dönüyor.
Yanında getirdiği tek şey: intikam.
Kaybolan kuzeni Alya'nın izi, onu yeraltı dünyasının kalbine sürükledi.
Ve yolu, yıllardır onu arayan, karanlıkların içinde doğmuş bir adamla kesişti:
KAĞAN TANIRHAN – namıdiğer GÜNEŞ KRALI.
Oyun başlamıştı.
Taraflar belliydi.
Ama kurallar yoktu.
Bu bir aşk değil.
Bu bir hesaplaşma.
Bu, aşkın bile izi kalmazsa… geriye sadece kanın kaldığı bir hikâye.
Yüzümdeki gülümsemeyi silmeden baktım.
Elimdeki silahı karşımda duran adama doğrulttuğumda, içimde sadece haz vardı.
O gözlerdeki korku… bana yetiyordu.
“O Güneş Kralı’na söyle…
Buzlar Kraliçesi geri döndü.”
Adam soğuktan neredeyse donuyordu.
Kafamla adamlara işaret ettim, onu buzlu depoya sürüklediler.
Koltuğuma otururken arkamdan seslendim:
“Yeni gelmedik. Geri geldik.”
Alina Soğuer, Norveç'in karları altında hayatta kalan bir kız çocuğuydu.
Ailesi yok edildiğinde yalnızca 14 yaşındaydı.
Sustu. Soğudu. Hayatta kaldı.
Yıllar sonra şimdi Türkiye’ye dönüyor.
Yanında getirdiği tek şey: intikam.
Kaybolan kuzeni Alya'nın izi, onu yeraltı dünyasının kalbine sürükledi.
Ve yolu, yıllardır onu arayan, karanlıkların içinde doğmuş bir adamla kesişti:
KAĞAN TANIRHAN – namıdiğer GÜNEŞ KRALI.
Oyun başlamıştı.
Taraflar belliydi.
Ama kurallar yoktu.
Bu bir aşk değil.
Bu bir hesaplaşma.
Bu, aşkın bile izi kalmazsa… geriye sadece kanın kaldığı bir hikâye.
BAŞLANGIÇ NOKTASI:NORVEÇ
Yazarın Anlatımı
Her şey burada başladı.
Soğukta . . .
karanlıkta . . .
sessizliğin bile nefesini tuttuğu o Norveç gecelerinde .
Ben bu hikâyeyi yazmaya başlamadan önce ,
her şey sadece bir fısıltıydı .
Bir kadının kayboluşu .
Bir adamın güneşe bakarken kör oluşu .
Ve aralarındaki bin parçalık bir bulmaca .
Bazen kader, kartları dağıtırken adil davranmaz .
Bazı maskeler düşmez .
Bazı krallar , kraliçelerini buzların altına gömmek zorunda kalır .
Benim adım önemli değil .
Ama şunu bil : Bu bir aşk hikâyesi değil .
Bu . . . bir arayış .
Güneş Kralı , Buzlar Kraliçesi ’ ni arıyor .
Ve sen . . . bu oyunun tam ortasındasın .
NORVEÇ -
Kuzeyin sert rüzgârları , donmuş gölün yüzeyinde uğuldayarak dolanıyordu .Göl sessizdi . . . ama sessizlik , burada bir sığınak değil; bir mezardı .Gece , kar gibi bembeyazdı . Ay bile utancından yüzünü bulutların ardına gizlemişti .Soğuk , yalnızca teni değil , düşünceleri de donduruyordu .Bu bir kış gecesi değildi sadece .Bu , bir sonun başlangıcıydı . Alina , gölün kenarında dimdik duruyordu .Rüzgâr saçlarını yüzüne savururken , gözleri kıpırdamadan donmuş yüzeye dikilmişti . Sanki bakışlarıyla geçmişi kazıyor , karın altına gömülmüş hatıraları tek tek geri çağırıyordu .O gece . . . her şeyini kaybetmişti .Ailesini . Çocukluğunu . Adını taşıdığı tüm anlamları .Henüz on dört yaşındaydı .Bir kız çocuğunun tanımaması gereken karanlıkla tanıştığı o gece , bu göl onu yutmuştu .Gölün altında saklanarak hayatta kalmıştı .Ama o suda boğulmayan tek şey . . .Kalbinin sıcaklığıydı .Ve o gece , içinde bir şey sonsuza dek donmuştu .---Yıllar sonra , bugün ilk kez o gölün başına geri dönmüştü .Yanında Arya vardı . İkisi birlikte , sessizce gölü izliyordu .Bugün ailesinin ölüm yıldönümüydü .Alina , tam on beş yıl sonra o anın izini taşıyan bu yere yeniden gelmişti .Parmakları , keskin havanın içinde titrerken cebinden eski bir iskambil kartı çıkardı : Maça Ası .Kenarları yanmış , üzerine kanla bir tarih işlenmişti .Bir anlığına gözlerini kapattı . Sonra kartı ateşe verdi .Alevler , karanlığın içinde kıvranarak yükselirken Alina’nın bakışları hâlâ donuktu .Yanan kartı karların üzerine bıraktı ve Arya ’ ya döndü .Sesi , her zamanki gibi sabit , ürpertici ve kararlıydı :“Gidiyoruz .”Ağır adımlarla yukarı tırmandı .Kayalığın kenarına geldiğinde , aşağıdaki yansımasına baktı .Simsiyah kabanın asaleti , gözlerindeki boşlukla birleşiyordu .“Alina . . .”Arya ilk kez konuştu.“Güneş Kralı sizi hâlâ arıyor . Yeni gelen bilgilere göre , her yerde sizi soruşturuyormuş.”Alina, çenesini sıktı .Yıllardır peşinden gelen o saplantılı adam . . . artık Türkiye ’
Her şey burada başladı.
Soğukta . . .
karanlıkta . . .
sessizliğin bile nefesini tuttuğu o Norveç gecelerinde .
Ben bu hikâyeyi yazmaya başlamadan önce ,
her şey sadece bir fısıltıydı .
Bir kadının kayboluşu .
Bir adamın güneşe bakarken kör oluşu .
Ve aralarındaki bin parçalık bir bulmaca .
Bazen kader, kartları dağıtırken adil davranmaz .
Bazı maskeler düşmez .
Bazı krallar , kraliçelerini buzların altına gömmek zorunda kalır .
Benim adım önemli değil .
Ama şunu bil : Bu bir aşk hikâyesi değil .
Bu . . . bir arayış .
Güneş Kralı , Buzlar Kraliçesi ’ ni arıyor .
Ve sen . . . bu oyunun tam ortasındasın .
NORVEÇ -
Kuzeyin sert rüzgârları , donmuş gölün yüzeyinde uğuldayarak dolanıyordu .Göl sessizdi . . . ama sessizlik , burada bir sığınak değil; bir mezardı .Gece , kar gibi bembeyazdı . Ay bile utancından yüzünü bulutların ardına gizlemişti .Soğuk , yalnızca teni değil , düşünceleri de donduruyordu .Bu bir kış gecesi değildi sadece .Bu , bir sonun başlangıcıydı . Alina , gölün kenarında dimdik duruyordu .Rüzgâr saçlarını yüzüne savururken , gözleri kıpırdamadan donmuş yüzeye dikilmişti . Sanki bakışlarıyla geçmişi kazıyor , karın altına gömülmüş hatıraları tek tek geri çağırıyordu .O gece . . . her şeyini kaybetmişti .Ailesini . Çocukluğunu . Adını taşıdığı tüm anlamları .Henüz on dört yaşındaydı .Bir kız çocuğunun tanımaması gereken karanlıkla tanıştığı o gece , bu göl onu yutmuştu .Gölün altında saklanarak hayatta kalmıştı .Ama o suda boğulmayan tek şey . . .Kalbinin sıcaklığıydı .Ve o gece , içinde bir şey sonsuza dek donmuştu .---Yıllar sonra , bugün ilk kez o gölün başına geri dönmüştü .Yanında Arya vardı . İkisi birlikte , sessizce gölü izliyordu .Bugün ailesinin ölüm yıldönümüydü .Alina , tam on beş yıl sonra o anın izini taşıyan bu yere yeniden gelmişti .Parmakları , keskin havanın içinde titrerken cebinden eski bir iskambil kartı çıkardı : Maça Ası .Kenarları yanmış , üzerine kanla bir tarih işlenmişti .Bir anlığına gözlerini kapattı . Sonra kartı ateşe verdi .Alevler , karanlığın içinde kıvranarak yükselirken Alina’nın bakışları hâlâ donuktu .Yanan kartı karların üzerine bıraktı ve Arya ’ ya döndü .Sesi , her zamanki gibi sabit , ürpertici ve kararlıydı :“Gidiyoruz .”Ağır adımlarla yukarı tırmandı .Kayalığın kenarına geldiğinde , aşağıdaki yansımasına baktı .Simsiyah kabanın asaleti , gözlerindeki boşlukla birleşiyordu .“Alina . . .”Arya ilk kez konuştu.“Güneş Kralı sizi hâlâ arıyor . Yeni gelen bilgilere göre , her yerde sizi soruşturuyormuş.”Alina, çenesini sıktı .Yıllardır peşinden gelen o saplantılı adam . . . artık Türkiye ’
