Buğlem Yaren Kara'dan
Bir kalp kaç kez tuzla buz olurdu ?
Onun kalbine giden yolların neden bu kadar cam kırıklarıyla dolu olduğunu bilmiyordum .
Cam kırıklarıyla dolu kalbi, beni kendine çektiğinin farkında bile değildi . Hatta onu ne denli merak ettiğimi bile bilmiyordu . Sanki buradaydı ama değildi de . Ona ne kadar adım atsam , gözlerindeki o donukluğu bir türlü aşamıyor , o donukluktan hiçbir şey anlayamıyordum . Gözleriy
le ördüğü bu zırh hâlâ sapasağlamdı. Neden? Kim onu bu hâle getirmişti ? Ben mi ? Yoksa daha önce var olan bir donukluğu görememiş ya da başka şeylere mi yormuştum ?
Peki , kalbinin içi neden bu kadar soğuk ve buz gibiydi ? Yoksa hep mi böyleydi ?
Buz gibi diyorum çünkü onun için küçük , benim için çok önemli bir anda , kalbinin odalarında gezinirken bedenimin uyuştuğunu ve ruhumun çekildiğine birebir şahit olmuştum . Şu anda yine o odalarda geziyor ve ruhum çekiliyordu . Şimdi ise tam karşımda oturuyordu ve beni izliyordu . Ne olmuştu ona ? Son bir kez daha kendime sordum : Neden bu haldeydi o ?
Kendime hemen bir cevap buldum : Merak .
Hem özlem doluydu hem de kırgınlık. . . Hangi duyguydu bu bende ki ? Daha doğrusu , hangisinin karşılığıydı ?
Hem donuk hem de şaşkın bir şekilde karşıma bakıyordum .
Onun sesiyle kendime gelmem bir oldu .
Onunla bir hafta önce karşılaştığımızda, şu an ne hissediyorsam o gün de aynısını hissetmiştim .
---
1 Hafta Önce
Güne yağmurlu bir havayla başlamıştım . Odamın tüllerinden girmeyen ışıkla yatağa daha çok gömülmüştüm . Saate baktığımda yine alarmdan önce uyanmıştım . Bir kez uyandıktan sonra tekrar uyuyamadığımdan yataktan kalktım ve pencereye yöneldim . Tüllerimi açtıktan sonra kısa bir bakış attım sokağa . Direk lambaları hâlâ yanıyordu ve sadece belediye temizlikçilerinden başka kimse yoktu .
Bir kedi , çöp konteynerine girmek üzereydi ki aniden şimşek çaktı . Bir anda irkilerek geriye doğru kaçtım. Refleks olarak yaptığım bir şeydi . Daha sonra banyoya geçip günlük rutin işlerimi yaptım .
Bugün üniversiteden birkaç arkadaşımla görüşecektim . Görüşmekten kastım , ben sadece dinleyici olarak onların yanında olacaktım . Derin bir nefes alıp aynadaki görüntüme baktım . Hâlâ yorgun bir görüntüye sahiptim .
Ruhumdaki bu yorgunluk hâlâ geçmek bilmiyordu. Banyodan çıkıp üstümü giyindim . Aşağı iner inmez kendimi mutfakta