Deli hastanesinde canı sıkılan Efir, bir gün bir numara sallar ve bu numara kaldığı hastanede göreve yeni başlayacak doktor Esil’in numarasıdır...
1. Bölüm: İlk Mesaj
~Esil~0 545***: Selam nasılsın?Telefonuma gelen bildirim ile şaşkınlıkla telefonuma bakarken arka arkaya bildirimler gelmeye başladı.
0 545***: Sarı saçların lüle lüle yar benziyor aya güle.
0 545***: Ama o ay ve gül sadece bana gülse ne güzel olur.
0 545***: Şaka yaptım kız, ama bana genel olarak gülündüğü için alışkınım alaycı gülüşlere.
0 545***: Sanırım şu an bir delinin mesajlarına maruz kaldığını düşünüyorsun? Düşünmekte haklı olabilirsin.
0 545***: -Olabilirsin- ihtimal barındıran bir kelime oldu. Onun için direkt doğruyu söylemek daha mantıklı.
0 545***: Sen güzel kadın, şu an bir delinin mesajlarına maruz kalıyorsun.
0 545***: Seni bilmiyorum, tanımıyorum. Sadece azıcık var olan kafamdan bir numara sallayıp Whats+App’tan profiline baktım ve numaranın tuttuğunu gördüm???
0 545***: Bal gözlü ve gülen bir kadın profiline denk geldim.
0 545***: Çok güzel gülüyorsun.
0 545***: Ben uzun bir süredir gülemiyorum.
0 545***: Of! Sıkıldım. Seni engelleyeceğim.
0 545***: Hadi bay bay.
"Ne, engellendim mi?"
Telefona şaşkınlıkla bakarken tırnağımı ağzıma götürüp kemirmeye başladım. Yani mesaj atıp üzerine engellemek ne demek oluyor? Bir de gerçekten deli mi? Acaba kadın mı erkek mi? Üf! Ne düşündün Esil! Boş ver! Aynen! Senin yapacağını o yaptı ve konu kapandı ama benim yapmam gerekiyordu. Of!
Bir de o şarkı yar saçların lüle lüle yar benziyor beyaz güle!
Yaptığım şeye şaşkınlıkla bakarken önümdeki duvara öpücük yolladım. Çünkü birazdan kafamı çarpacağım. Beni engelleyen birine mesaj yazan yüce gönülle bene selam olsun.
“Kızım iş görüşmesine geç kalacaksın.”
Ah, bir de o vardı ya! Elimdeki telefonu yatağımın üzerindeki çantamın içine atıp son bir defa aynaya baktım. Aynaya gülümseyerek bakarken acaba çok mu güzel bir gülüşe sahip olup olmadığımı kendimi sorgularken bulunca gerçekten kafamı duvara çarpmak istedim. Aynanın önünden çekilip çantamı yatağımdan alarak odamdan çıktım.
“Kızım acele et.”
“Tamam anne...”
0 545***: Sarı saçların lüle lüle yar benziyor aya güle.
0 545***: Ama o ay ve gül sadece bana gülse ne güzel olur.
0 545***: Şaka yaptım kız, ama bana genel olarak gülündüğü için alışkınım alaycı gülüşlere.
0 545***: Sanırım şu an bir delinin mesajlarına maruz kaldığını düşünüyorsun? Düşünmekte haklı olabilirsin.
0 545***: -Olabilirsin- ihtimal barındıran bir kelime oldu. Onun için direkt doğruyu söylemek daha mantıklı.
0 545***: Sen güzel kadın, şu an bir delinin mesajlarına maruz kalıyorsun.
0 545***: Seni bilmiyorum, tanımıyorum. Sadece azıcık var olan kafamdan bir numara sallayıp Whats+App’tan profiline baktım ve numaranın tuttuğunu gördüm???
0 545***: Bal gözlü ve gülen bir kadın profiline denk geldim.
0 545***: Çok güzel gülüyorsun.
0 545***: Ben uzun bir süredir gülemiyorum.
0 545***: Of! Sıkıldım. Seni engelleyeceğim.
0 545***: Hadi bay bay.
"Ne, engellendim mi?"
Telefona şaşkınlıkla bakarken tırnağımı ağzıma götürüp kemirmeye başladım. Yani mesaj atıp üzerine engellemek ne demek oluyor? Bir de gerçekten deli mi? Acaba kadın mı erkek mi? Üf! Ne düşündün Esil! Boş ver! Aynen! Senin yapacağını o yaptı ve konu kapandı ama benim yapmam gerekiyordu. Of!
Bir de o şarkı yar saçların lüle lüle yar benziyor beyaz güle!
Yaptığım şeye şaşkınlıkla bakarken önümdeki duvara öpücük yolladım. Çünkü birazdan kafamı çarpacağım. Beni engelleyen birine mesaj yazan yüce gönülle bene selam olsun.
“Kızım iş görüşmesine geç kalacaksın.”
Ah, bir de o vardı ya! Elimdeki telefonu yatağımın üzerindeki çantamın içine atıp son bir defa aynaya baktım. Aynaya gülümseyerek bakarken acaba çok mu güzel bir gülüşe sahip olup olmadığımı kendimi sorgularken bulunca gerçekten kafamı duvara çarpmak istedim. Aynanın önünden çekilip çantamı yatağımdan alarak odamdan çıktım.
“Kızım acele et.”
“Tamam anne...”
