Mary, 17 yasinda, siradan bir gün yasadigini sanirken bir anda hayati geri dönülmez sekilde degisir. Büyük bir patlama, sarsici bir veda ve bilinmeyen bir evrene açilan kapl...
Artik ne güvenli bir yuvasi vardir, ne de bildigi kurallar geçerlidir.
Kendini gizemli bir dünyada bulan Mary, burada hayatta kalmak için cesaretini ve zekâsini kullanmak zorundadir. Yeni dostlar kazanir, ihanetlerle yüzlesir, düsmanlarla savagir. Ama en çok da kendi içindeki gücü kesfetmeyi ögrenir. Çünkü onu bekleyen yol yalnizca macera degil, ayni zamanda kaderidir.
1.Bölüm -Büyük Patlama-
Sabah o gıcık alarmın sesiyle uyanmak zorunda kaldım. Aklımda hergün olduğu gibi yine bir ses yankılanmıştı.Bu durum beni hernekadar rahatsız etsede önemsemedim. Yataktan kalktım, ardından dolabıma ilerledim, kapı çalma sesi işitiğimde ise "Gelebilirsin anne!"dedim.
Annem kapıyı nazikçe açtı, ardından "Günaydın güzel kızım nasılsın?"dedi.Mavi gözleri öyle parlaktı ki bana sevgiyle bakıyordu.Dün akşam 17 yaşıma ayak basmıştım, buyüzden ailem nedensizce tetirgindi.İçime nedenini bilmediğim şekilde hüzün,acı ve huzursuzluk düştü.Bunu anneme söylemelimiydim?
Babam mutfakta her zaman olduğu gibi anneme yardım amaçlı girmişti,ama annem yine yorulduğunu söyleyerek tüm işi babama yüklemişti.Anneme içimdeki kötü hissi söylemek istedim. Olmadı. Dolaba dönerek "Anne formam nerede?"dedim.
Yine nereye gitmişti.Annem gözlerini kaçırdı "Forman mı,kızım o yıkanıyor."dedi.Sinirlenmemeliydim.Kalbim bir anda şiddetle ağrımaya başladı.Elimi hızla kalbime getirdiğimde "Kızım iyi misin?Noldu babanı çağırmamı ister misin?,kalbin mi ağırıyor yoksa?"dediğinde konuşamadım.Annem babama seslendi. Babamda yanımızda belirdi "İyiyim ben birşey yok açım sadece" dedim.
Babam saçımı okşamaya başlamıştı ki arkamdan büyük bir ses geldi.Bu neydi?.Babam elimi kavradı annemde belimi beni çekiştiriyorlardı. "ANNE,BABA NOLUYOR!" dedim yüksek bir sesle. Ama devamı gelmedi babam ve annemi hayatımda hiç görmediğim yüzler tutu.
Yere düştüm. İki elimi tanımadığım yüzler kavradığında "ANNE BABA!"diyebildim sadece. Gerisi gelmedi. Ölmüş müydüm?.Bilmiyordum ama son gördüğüm şey ise annemin mavileri,babamın kahveleriydi. Bu patlama ise benim sanırım sonumdu...
Son, Bölüm Sonu-------------------------------------
-Acılar bazen en büyük kozdur-
