GÖLGE

Gördüğüm kabusun etkisinden çıkabilmek için yüzüme çarptığım soğuk su etkisini göstermiş kendimi biraz daha iyi hissediyordum.
Saat daha neredeyse altıya yeni geliyordu hızla siyah eşofman takımımı üzerime geçirerek, saçlarımı at kuyruğu yapmış, sessiz adımlarla evden çıkarak spor salonuna doğru ağır bir tempoda koşmaya başlamıştım. 
 Önünde durduğum spor salonuna kısa bir bakış atarak cam kapısından içeri girdim. Selim Abi'nin spor salonuna neredeyse her gün gelir ve belirli ağırlıklarda spor yapardım.
Kimsenin olmadığı salonda bakışlarımı etrafa gezdirirken adımlarımı direkt boks torbasına çevirdim, her kâbus gördüğümde bunu yapmak artık alışkanlık hâline gelmişti.
Durmadan yumrukladığım kum torbasını bırakıp hafif kanlanmış ellerime baktım neredeyse iki saattir yumrukladığım için ne kadar bandaj sarsamda yine de tahriş olmuştu ellerim, buna alıştığım için çok  umursamadan mekik çekmek için mekik aletinin yanına doğru adımladım.
Daha yeni başlamıştım ki çalan telefonum ile umursamadan devam ettim. Ben umursamadıkça ısrarla çalan telefonum ile sinirlerim gerilirken bende ısrarla açmak istemediğimi belli edercesine açmıyordum. 
Durmadan çalmaya devam eden telefon ile sinirlerim iyice gerilerken telefonumu elime alıp arayana baktım.
'İskele Babası'
Yazısını görünce telefonu açıp kulağıma götürdüm. Her zamanki sinirle haykıran sesinin aksine neşeli sesi kulaklarıma dolmuştu.
"Neredeysen işini bırak ve yarım saat içinde Özel Soyer hastanesine gel." Diyerek neşeyle haykırırken kaşlarım çatılmıştı. Bu adam gerçekten de iğrenç bi yaratıktı. 
Sakinliğimi korumaya çalışarak derim bir nefes alırken, telefon olmayan sağ elimi şakaklarıma bastırmışrım. Asla tahammül edemiyordum.
   "Geliyorum, ama yarım saat içinde yetişemem,bekleyin." Dedim ve konuşmasına izin vermeden telefonu kapattım. Aslında buradan bi taksiye binsem on beş dakikada orada olurdum ama neden onların işin zamanında halledeyim diye düşünerek umursamamıştım. 
Ölümle yüzleşseler bir yudum suyu çok görürdüm bu insanlara. Ki olması gereken de buydu. Haketmiyorlardı hiçbir iyiliği. 
Babam arayalı neredeyse yirmi dakika olmuştu ve ben bu sürede şınav ve mekik çekip hafiften belli olmaya başlayan kol ve karın kaslarımı geliştirmiştim.
Kadınlar için olan giyinme odasına girerek havlulu alırken, kısa bir duş almış ve saçlarımı kurutmuştum. Dolabımda bulduğum siyah taytımı giyerek üzerine de kalçalarımı kapatan beyaz tişörtümü giyinmiştim. Saçlarımı at kuyruğu yaparak yanlardan iki tutam bırakırken yüzüme sadece güneş kremi ve dudak nemlendiricisi sürerek odadan çıktım. 
Mekana giren Selim Abi'yi görünce işimizi biraz daha erteleyerek yanına geçip selam verdim.
Biraz havadan sudan sohbet ettikten sonra çıkmak için izin isteyip yavaşça ayağa kalktım."Abi ben çıkayım artık, bizimkiler aramıştı hastaneye gel diye." Selim Abi hafif kaşlarını çatıp ne olmuş dercesine kafasını salladı. 
"Bilmiyorum abi gel dedi başka bir şey demedi Hasan." 
"Mutlaka haber et, merak ettim neymiş derdi. Unutmadan yük olmayacaksa gitarını da götür giderken arada geziyor kırmasın çocuklar. " Diyerek dolabın köşesine yaslamış