(ben kitabı öylesine yazıyorum okumak zorunda değilsiniz. Kitabın kapağı güzel mi nasıl değiştireyim mi? Peki yazdığım kitap yazım hatası olabilir sıkıntı etmeyeyim. Yazın hatasına çok takınıyorsanız okumayın. İyi okumalar. Eleştiri yok!!!)
Açıklama:
Bazı anılar, unutulmaz değil... saklanır sadece.
Yaprak, geçmişinden kaçtığını sanarken, geçmiş onu çoktan bulmuştur.
Bir yabancı mesajla hayatını altüst ederken, yıllar önce yazılan kader yeniden şekilleniyor.
Peki... bir mesaj, bir insanın bütün hayatını değiştirebilir mi?
Yaprak'ın cevabı, içinden çıkamadığı geçmişin tam ortasında saklı.
Ve belki de en büyük savaş, insanın kendi iç sesiyle olanıdır.
Açıklama:
Bazı anılar, unutulmaz değil... saklanır sadece.
Yaprak, geçmişinden kaçtığını sanarken, geçmiş onu çoktan bulmuştur.
Bir yabancı mesajla hayatını altüst ederken, yıllar önce yazılan kader yeniden şekilleniyor.
Peki... bir mesaj, bir insanın bütün hayatını değiştirebilir mi?
Yaprak'ın cevabı, içinden çıkamadığı geçmişin tam ortasında saklı.
Ve belki de en büyük savaş, insanın kendi iç sesiyle olanıdır.
1.bölüm
( İlk defa yazdığım kitap yanlış hatası olabilir. Bölümler çok kısa, biliyorum ama yazmaya çalışacağım uzun.)
İyi okumalar
Yazardan – Geçmiş Zaman
"Ben Yaprak Yıldırım.Mardin'de doğdum 22 yaşındayım." cümlemi bitirdiğimde öğretmene baktım."Kendini tanıttığına göre boş bir yere geçebilirsin, Yaprak." dedi.
Sınıfta bir tane erkeğin yanı boştu. Yaprak, ses çıkarmadan o masaya oturdu.Öğretmen derse devam etti. Yaprak çantasını açarak içinden kalemlik ve not defterini çıkarıp masanın üstüne koydu.
Ömer, yanına biri oturduğunu fark etmeden uyumaya devam ediyordu.Yaprak da yanındaki çocuğa bakıp onun uyuduğunu fark etti.
Ama bilmiyorlardı ki... Kaderleri yeniden yazılıyordu.
---Yaprak'tan – Şimdiki Zaman
"Ben bilmiyordum ki anne." dediğimde ayağa kalktım. Annem hâlâ yemek yapıyordu."Bir kere beni dinlemiş gibi yapsan, olmaz mı ya?"
Ama annem beni dinlemeyecekti.Ben çocuğun bilerek dövmedim ki... yani... gerçekten ayağını kırmış olabilirim.
'Yaprak ya, bir kere okulda rahat dur.'İç sesim yine konuştu.Benim suçum ne ya? İlk o başlattı bir kere.Ay ben ne yapıyorum... kendi kendime konuşuyorum. Deli olacağım.
"Yaprak, çık odana ders çalış. Yarın zaten sınavın var, ona da düşük alma."dedi annem. Bu cümleyi bitirince hemen koşarak odama gittin.Kapıyı açık bırakarak yatağa uzandım.
Yatağımda duran telefonu aldım, Instagram hesabıma girdim.DM kutuma baktığımda bir tane mesaj vardı.
Mesajı açtığımda... uzun bir yazı çıktı karşımaMesaj:
"Merhaba Yaprak.Beni tanır mısın, tanımaz mısın bilmem.Ama ben seni çok iyi tanıyorum...Hayatımı mahvettin.Kafan karışacaktır, ‘bu kim bana niye yazıyor?’ diye.Kafan karışmasın, bu mesajda her şeyi anlatacağım.Sen beni anlayacaksındır.
Şimdi 22 yaşında olabilirsin ama ben seni 16 yaşındayken tanıdım.Sana atacağım adrese gideceksin. Orada sana her şeyi anlatacağım.
İster gelirsin, ister gelmezsin.6 yıl oldu seni görmeyeli.Bir kere girdin hayatıma, sonra kayboldun.Nasıl kayboldun bilmiyorum ama seni her yerde aradım, bulamadım.Ama şimdi yerini buldum.
Gel yanıma.Her şeyi anlatayım sana...Sana aşık olduğumu.Gidişinle nasıl beni üzdüğünü.Kendimi öldürecek duruma getirdiğini...Hepsini anlatabilirim."
Bu mesaj nedir ya?Nereden tanıyormuş beni?Kafayı yiyeceğim... Ay ben de bunlara inanacağım!
Normalde ders çalışacaktım.Telefonu bırakıp çalışma masama oturdum.İlk olarak matematik defterini açtım.
Yaklaşık 15 dakika geçti...Gözlerimi açtığımda masada uyuyakalmışım.Kalkıp yatağıma geçtim ve uzanıp uyumaya devam ettim.
Son....
