Midyat’ın taş konaklarında, herkesin imrendiği bir evlilik yaşayan Dila ve Ciwan, mutluluklarıyla dillerde dolaşır. Ancak bu mutluluk, konağa kuma getirilmesiyle paramparça olur. Dila’nın güveni ve sevinci yerini kırgınlığa bırakırken, Ciwan’ın ihtirasları onu içinden çıkılmaz bir karanlığa sürükler.
Konağın kadınları arasında başlayan gizli hesaplaşmalar Jinda’nın hırsıyla dahada derinleşir. Dila’nın dünyası altüst olurken, geçmişten gelen Baran yeniden karşısına çıkar. Dila, şimdi hem kalbinin hem de onurunun sesini dinlemek zorundadır.
Konağın kadınları arasında başlayan gizli hesaplaşmalar Jinda’nın hırsıyla dahada derinleşir. Dila’nın dünyası altüst olurken, geçmişten gelen Baran yeniden karşısına çıkar. Dila, şimdi hem kalbinin hem de onurunun sesini dinlemek zorundadır.
rüya gibi bir başlangıç
“Dila, haydi kızım kalk artık! Saat kaç oldu?” diyen Zehra ablanın sesiyle açtım o sabah gözlerimi. Güzelce süslenip püslenip indim avluya.
Mizgin’le alışverişe gidecektik.
“Ooo hanımagam, bu ne güzellik?” dedi abim Ferzan, hafif alaycı bir gülümsemeyle.
“Olmuş mu ağam?” dedim.
“Fazla olmuşsun bence…” deyip kolunun altına çekti beni, ellerini saçlarıma daldırdı.
“Yolarım o saçlarını! Kime süslendin böyle?” diyerek…
“Yapma abi ya! Bir saattir şekil alsın diye uğraşıyorum,” dedim, suratımı asarak. “Hem kimse için değil, kendim için süslendim,” derken…
O anda babam merdivenlerden indi.
