Bir yanda ringlerde öfkesini yumruklarına yükleyen Uraz Karahan…
Diğer yanda sessizliğiyle, mükemmel görünen hayatının içinde boğulan Yağız Erdem…
Biri hayatta kalmaya çalışırken, diğeri özgürce yaşamayı öğrenmeye çalışır.
Farklı dünyalardan gelen bu iki genç, hiç beklemedikleri bir anda yolları kesiştiğinde, kendilerinden bile sakladıkları yanlarıyla yüzleşmek zorunda kalacaklardır.
Kimi zaman acının gölgesinde, kimi zaman umudun aydınlığında…
Ve en çok da birbirlerinin gözlerinde kendilerini bulacaklardır.
“İçimde Bir Sen” kırılganlıkların, görünmez yaraların ve en çok da sessizce büyüyen bir sevginin hikâyesi.
-1. Bölüm-
"Kanka bugün içmeye gidiyor muyuz?"
Soruyu soran Anıl'dı. Elime sargı bezini dolayıp ayağa kalktım. Spor salonundaydık. Boks torbasına doğru ilerlerken "Gidiyoruz." dedim.
Anıl da peşimden gelirken konuşmaya başladı. "Bugün yan sınıftan taş gibi bir hatun numaramı istedi var ya dehşetül vahşet bir varlık kendisi. Onu düşünürken bile sikim kalkıyor amına koyayım."
Kafamı iki yana sallayıp gardımı aldım. "Verdin mi numaranı?" diye sorarken boks torbasına ilk yumruğumu geçirdim. "Verdim tabii oğlum! Kız mükemmel bir şey diyorum." kafamı olumlu anlamda sallayıp diğer yumruğumu da boks torbasına geçirdim.
"Bütün kızlar hasta sana. Boksörsün, kaslısın, yakışıklo ve uzun boylusun. Sen de gözüne birini kestir artık." kaşlarımı çattım. Ben o işi bırakalı çok olmuştu. Kimseye ayıracak vaktim yoktu. Kimsenin nazıyla çenesiyle uğraşamazdım.
"Gerek yok, sen takıl." dinlenmekçin boks torbasına sarıldım. Nefes nefeseydim. Anıl karşıma çöküp bağdaş kurdu. "Neden oğlum dörtlü date yapsak fena mı? Kaç yıllık dostunum henüz yanında kız görmedim. Yoksa-" boks torbasından ayrılıp yumruğumu geçirince durdum. "Anıl! Kes sesini."
Anıl yerinde sıçrayıp ellerini iki yana kaldırdı. "Tamam şampiyon kızma. Demedim say."
Kafamı iki yana sallayıp işime tekrar döndüm. "Ama gerçekten kafanı dağıtmak için biraz da kızlarla takılmalısın. Yoksa işin sonu hayra alamet değil benden söylemesi. Kafayı tırlatırsın."
Birkaç kez daha yımruklarımı geliştirdikten sonra yorulduğumu hissedip Anıl'ın yanına oturup su şişesini alıp su içmeye başladım. Şişedeki su üstüme de döküldüğü için beyaz tişörtümü üzerime yapıştırmıştı. Spor salonında duyduğum ayak sesleriyle bakışlarımı o tarafa döndüm.
İki tane kız geliyordu. Biri Anıl'ın hemen yanına oturup Anıl'a sırnaştı. "Anıl, n'aber?" Anıl ise kızdan gözlerini alamıyordu. Dediği kız bu olsa gerek. "İyidir yavrum senden?" kız cilveli şekilde "Seni gördüm daha iyi oldum denebilir."
Ben telefonumu çıkarığ sosyal medyada gezinirken diğer kızın sesinş duydum. "Selam, Uraz." kafamı kaldırmadan sallayıp selamını aldım. Kız birkaç saniye bekleyip yanıma oturdu. "Nasılsın?" yüzüne bakmadan "İyi." dedim.
Kız elini koluma koyup elini gezdirmeye başlayınca kolumdaki eline döndüm. "Uraz neden bana bu kadar soğuksun?" kolumu ondan kurtarıp yüzüne baktım. "Herkese böyleyim." dedim. "Bana özel sanıp korkmuştum. Şey diyorum..."
Adını bile bilmediğim kız bana yaklaştı ve elini bacağıma koyup protez tırnaklarını bacağımda sürtmeye başladı. "Bugün bir şeyler yapsak senle, sen ne istersen. Sadece tek bir yerde kölen olurum." dedi.
Belli belirsiz kaşlarımı çattım. Kız bana umutla bakıyordu. Bir eliyle bacağımı okşayıp diğer eliyle saçının bir tutamını kıvırıp cilveli bir şekilde oynuyordu. Kafamı iki yana sallayıp ayağa kalktım. "Gerek yok."
Anıl'a döndüm. "Gidiyorum, geliyor musun?" Anıl bakışlarını kızdan ayırıp bana döndü. "Geliyorum." Anıl'da ayağa kalkınca kızlara dönüp "Kızlar bugün bir şeyler içmeye gideceğiz, siz de gelsenize." dedi.
Sinirle Anıl'a döndüm. Anıl
