Belki aylar, belki günler sürecek bu operasyonun sonu nasıl bitebilirdi?
---
"Ama Eray." Dedim hafif gülerek.
Silahını alarak masayı dolaştı ve çekmecelerden birisine koydu.
Kafasını kaldırıp bana baktığında ben de ayağa kalktım.
Tamamen dikkatini bana verdiğini anladığımda elimi silah gibi yapıp ona doğrulttum.
"Seni vuracağım. Bugünü de hiç unutmayacağım."
"Ama Nil." Dedi ve yanıma kadar geldi.
Kapıyı açarak çıkmadan önce son kez konuştu.
"Bende sana vurulacağım ve o günü hiç unutmayacağım." Dedi.
1. Bölüm - Gri
1. Bölüm
🍷
"Amirim." Dedim sızlanarak asla ama asla mantıklı gelmemişti. Elimle kendimi gösterdim "Bakın ben gerçekten bunu yapamam. Bu çok saçma bir iş!"
İstemeden sesimin yükselmesine engel olamamıştım.
Murat Savcı benim söylediklerimi duymamış gibi kahvesinden bir yudum daha aldı.
"Oraya gideceksin, garsonlardan birisi elbiseye bir şeyler dökecek sen elindekini vereceksin Nilay bu insanlar kimseye borçlu kalmaz. Gel git onlardan biri olacaksın. Her şey hazır." Yine de onaylamak istemiyordum bu işi yapmak istemiyordum.
"Peki kimseyi tanımıyorum kimse beni tanımıyor ne arıyorsun burada derlerse ne söyleyeceğim?" Kafamı Murat Savcıdan çekerek Ali amirime baktım.
"Geçerken uğradım mı? Parti görünce atladım mı?" Gülerek kafasını salladı.
"Nilay, Nilay... Her şeyi hallettik. Bekarlığa veda işte adı her neyse bir yat daha var parti yapan sen yatları karıştıracaksın ve yat denize açılacak bu. Basit her şey basit." Arkama dönüp gözlerimi devirdim. Odada tur atıyordum.
"Ne iş yapıyorum, ailem kim? Adım ne?"
"Adın Nil Söğüt."
Gözlerimi açabildiğim kadar açtım. "Şaka gerçek adımı mı kullanacağım. Bu iş bittiğinde ne olacak? Adımı soyadımı açıkça vermek istemiyorum."
Murat Savcı fincanını seslice tabağa bıraktı. İrkilmiştim.
"Zaten bu iş aylar sonra bittiğinde adın her yerde anılacak. Çete çökertildiği için ve bunu sen yaptığın için adın duyulacak Nilay, herhangi bir sıkıntı yok. Kimliğin hazır. Adın, işin, evin, araban geçmişin geleceğinle seni bekliyor." Yutkundum.
Yutkundum ve kafamı salladım. Geçen yıllarda yaptığımız bir operasyonda Ali amirin kızı Nehir'i şehit vermiştik. Şimdiyse sorumlu olan kişilerin arasına girmem gerektiği söyleniyordu.
"Ne zaman başlıyoruz." Dedikten sonra dönüşümün olmadığını fark ettim.
Bu görev için şu an, bugün seçilmemiştim baştan beri ben vardım.
"Bir detay daha var." Ali amire dönerek nedir dercesine kafamı kaldırdım. "Aralarından birisiyle yakın olursan işin daha kolay olur Nil."
Ellerim terliyordu beni tanımıyorlardı yakalanma korkusu içimi öylesine sarmıştı ki aldığım eğitimleri, silah tutmayı neredeyse her şeyi unutmuş gibi hissediyordum. Aralarından birine yakın olmak çok zordu...
Fazla zordu.
Onlar aralarına kolay kolay birini almazlardı ve ben bunun bir elbiseyle olmayacağını bu odanın içindekilerden daha iyi biliyordum.
"Beni." Dedim ve sustum.
Nefesimi seslice bıraktım.
"Beni dışarıda tanırlarsa? Ne olacak annem ararsa, babam gelirse." Ali amir koltuğunda rahatsızca kıpırdadı belli ki kötüyü düşünmek ister gibi bir hali yoktu.
"Sıkıntı olmayacak. Merak etme bir yolunu buluruz."
Çekmeceye eğilerek bir tane plastik torba çıkarttı. Olay yeri incelemeden alınmıştı. "Kimliğin," Masanın üzerinde duran mavi dosyayı
