Çekici bilinmezlik...
Kehribar rengi gözleri, gözlerime kenetliyken hissettiğim tek duygu buydu belki de. Ayıramıyordum ilk defa birleşen bakışlarımızı. Buna gücüm nedensizce yetmiyordu. Bir eli ensemde, gözleri gözlerimdeydi.
Zihnim bulanıp, bakış açımın gittikçe netliğini kaybetmesiyle sapladığı iğnenin etkisini göstermeye başladığını anladım. Ruhum kafesinde çaresizlikle kıvranırken, kulağıma doğru eğilip fısıldadı.
"Üzgünüm, ama bu oyunun kurbanı sensin."
Sıcak nefesi tenimi yakarken, duygularım işlevini kesti. Karanlık ruhuma kelepçe vurdu ve bilinmezlik usulca kaderime dokundu.
İNFİLAK • KARANLIĞIN KOYNU
Ruhumuza vurduğumuz kelepçelerin kırılması ve ruhlarımızın özgürlüğüne kavuşması dileğiyle...
Gece günü bir kez daha karanlığında boğarak bastırdı ve beraberinde acıyı da getirdi koydu yüreğime. Karanlık, sokaklara ve ruhlara acımasızca yayılırken terk edilmiş tersanenin yıllanmış soğuk duvarlarında yankılandı acı dolu feryatlarım. İçimde mesken tutan hüzün ciğerlerime işledi.
Karanlığın koynuna sığındım bu gece savunmasızca. Bedenimi sarıp sarmaladı karanlık büyüleyici ruhuyla. Bana meftun olan yalnızlık sormaksızın yaslandı göğsüme. Acıdım kendime. Kimsesizliğime.
"Sevilmeliydim ben," diye fısıldadım kendimi avuturcasına. "Sevilmeliyim. Ve sevmeliyim."
Çılgıncasına, uçuk bir deli gibi.Ölüme aşık olur gibi sevmeliyim. Sevgiyi iliklerime kadar tatmalıyım.Tek bir yaş bile düşmemeli artık gözlerimden. Acı bir kez daha ağlatmamalı beni, ağlatamamalı. Şehrin ışıkları etrafımda, hayran olduğum yıldızlar gözbebeklerimde titreşmeli.Hissetmeliyim, yaşadığımı. En derinlerimde.
Verdiğim her arbede beni daha fazla tüketirken karşı koymadan seyrettim sadece. Tükenmişliğime tüm benliğimle şahit oldum.Korktum. Çaresiz kaldım, geceler boyu dualar edip yalvardım ben.
Ve o adamdan nefret ettim. O derin gözlerinden, aldığı her nefesten, atan kalbinden... Ondan onu öldürebilecek kadar çok nefret ettim.
Fakat hayat alaylı bir gülüş attı bana ve bir mucize olması için yalvarmamdan zevk aldı adeta.
Ama eğer parçalanmış benliğimden kalan son kırıntılarda terk etmediyse beni, kaderine razı olan bir kurban gibi kabullenmeyecektim hiçbir şeyi.
Ben, katilimi kurban edecektim. Onu acımaksızın, tereddütsüz cayır cayır yakacaktım.
Gitme, kal bugün...Gözlerim delicesine gözlerini ararken gitme!İrislerinde yeniden doğmaya tutsakken ruhum, çürümeye yüz tutuyorum sensizlikte.
Gideceksen de kendini bana unutturmadangitme!İçimdeki hasreti ellerinle katletmeden çekip gitme işte!
Vazgeçme benden, vazgeçemediğim!Söylenilen her şarkı sana. Dilediğim her dilek sen.
Sen de hissediyor musun sevdiğim?Cehennemin yakıcı nefesi tam ensemizde, tüylerimi ürpertiyor.
İblisin evlatlığı geceleri ateşe verip, sevgiyi hak eden herkese nefreti armağan ediyor.İki günahkar zebaninin yasak meyveye dokunmasıyla, masum ruhlar tüm saflığıyla onları birbirine mahkum kılıyor.Ve işte tam da şimdi, iblisler melekleri esir alıyor!
Cehennem tüm kapılarını açmış onları bekliyor!
Cennetse imkansızdı, buralarda barınmıyor...
Çalıntı, kopyalama ve benzeri durumlarda hukuki işlem başlatılacaktır.
