Son üç dakika çok sessizdi çok çok sessiz geçmişti. yanımda yürüyen, Toygar lisedeki sevgilis Emel'e baktı.o da çok kadar sessizdi. Emel Toygarı terk ettiğinde,ayrıldığında Toygar "neden?" Bile diyememişti oysa şimdi yanyana birlikte yürüyordular. Birbirlerine bakıyorlar bu gergin ortamın dağılacağını umuyorlardı, Emelin ne diyeceğini bilemediği her halinden belliydi Toygara baktı, sonra tekrar yere baktı. İkisinin arasındaki sessizlik gülünç aynı zamanda tuhaf bir hale geliyordu arabaya bindiklerinde gerginlik biraz daha dağıldı eskiden buluştukları parkın,birlikte dondurma yedikleri dondurmacının yanından geçtiler Toygar sakin ve yavaş sürüyordu, Emel ise bir ona bir etrafına bakıyordu. onlar iyi bir şekilde ayrılmamışlardı ama şimdi tekrar birlikteydiler,Toygar biraz konuşmak ve neden terk edildiğini bilmek istiyordu,aklında yüz çeşit ihtimal geçiyordu başka biri mi vardı? Olamazdı Emel,ona hep sevgiyle bakmıştı.kısa bir süre sonra araba durdu bir otoparktaydılar Toygar,Emek'e baktı
"Emel bekle ben birşeyler alıp geleyim" diye bir teklifte bulundu onu orada bıraktı çünkü onu tanıyordu, kafasını toplamaya ihtiyacı vardı.Toygar markete girdi, reyonlarda dolaştı,ne alacağını bile bilmiyordu aniden gözü Emel'in en sevdiği çıkolataya ilişti.lisede çok severdi çikolatadan iki tane aldı ve marketten çıktı, arabaya doğru yürürken şok oldu bir sürü insan arabanın etrafından toplanmıştı Toygarın ne olduğunu anlaması çok sürmedi arabya arkadan bir tır çarpmış araba ezilmişti,aniden aklında tek bir kelime yankılandı "Emel" arabaya koştu, kapıyı açtı hala oradaydı."Emel in arabadan" hiddetle dedi Toygar,Emel'in bileğini tuttu ama bir şey fark etti ki bacakları ezilmişlerdi ve araba yavaş yavaş alev alıyordu onu çekmeye çalıştı, haraket etmiyordu.Hem bacakları ezilmiş hemde araba alev almıştı.hiç düşünmeden arabaya bindim "Emel" Emel Toygarın suratına baktı "haraket edebiliyor musun?" Emel başını hayır anlamında salladı. "hayır....bacaklarım...onları hissetmiyorum Toygar" Toygar bunu fuyunca içinde bir şey kırıldı,onu tekrar tekrar kurtarmaya çalıştı. aniden Toygar kollarını emel'in başına koruyucu bir şekilde sardı, "Ben..." diyebildi, kısa bir nefes aldı "hep seni sevdim Emel" diye devam etti,Emel'in gözleri bir an umutla doldu bana Toygarabaktı ve sonra "Toygar!" Diye bağırıp beni yanan arabadan itti,Toygar geri binmek için hamle yaptığında araba hiddetle patladı ve beni geri savurdu o an Toygar kendisini tutamadı mahbolmuş gibiydi ve kimin izlediğini gördüğünü umursamadan ağlamaya başladı....