Cenazedeydim, eminim ki bu cenazeye gelmek istemezdim. Ölen kişi annem olmasaydı belki bu kadar üzülmezdim. Benim hatam olduğunu bilmeme rağmen, herkes beni teselli ediyordu. O lanet arabayı kullanan kişi bendim, benim yüzümden annem ölmüştü. İlaçlar sayesinde ayakta durabiliyordum, onu gömerlerken "beni affen anne!" diye haykırdım, kuzenim Elif benim yanımda durup beni sakinleştirmeye çalışıyordu. Elif ağlayarak "Meryem lütfen yapma böyle." dedi. Ama ben kendimi suçlamaktan vazgeçemiyordum. Ağlamaktan bitkin düştüm, gözlerim kararmaya başladı ve bayıldım.