KARADEMİR

Bahsi geçen kişiler, kurumlar ve kuruluşlar tamamen hayal ürünüdür.

***

Derin Asu Aldinç

Vakit gece yarısını geçmişti. Toparlanması gereken her yeri toplamış, yerleri silmiştim. Günün koşuşturması geriye ayaklarımın ağrısından başka bir şey bırakmamıştı. Kıyafetlerim leş gibiydi.

Kafe, gündüz yoğunluğundan arınıp sessizliğe gömüldüğünde çok daha iyiydi. Yine de o yoğunluk olmadığı takdirde işsiz kalacağımız aşikardı. Tüm ışıkları kapatıp dışarı çıktığımda Can da benimle beraber çıktı. Kapıları kilitleyip eline bıraktım.

"Bana gidelim."

Can bunu söylerken yanıma yaklaşıp dudaklarıma eğilmişti. Öpüşüne karşılık vererek dudaklarımı bir süre dudaklarının arasında tutmasına izin verdim. Derinleşmesine izin vermeden geri çekildim.

"Bugün gelemem Lale ile kız gecesi yapacağız."

Tabii uyumadıysa.

İşler bugün biraz geç bitmişti, hatta Can yardıma kalmasaydı daha geç bile bitebilirdi. Yine de yarın izin günümdü ve Lale ile sabahlayabilirdik. Eve dönerken birkaç şey almayı planlamıştım bu yüzden bu saatte açık olacağına emin olduğum markete doğru adımlamaya başladım. Can da adımlarıma eşlik etti fakat ona gitmeyecek oluşuma bozulmuş gibiydi.

"Bir haftadır her gün bir bahane buluyorsun. Bir sorun mu var Derin?"

Bugün ki bahane değildi ama bir haftadır gitmeyişim ve bahane buluşum konusunda haklıydı. Onunla 7 aydır birlikteydim ve her defasında bir sorun olduğunu bilirken sorunun ne olduğunu bilmezdi. Çoğu zaman bunun kasıtlı olduğunu düşünüyordum ama sözleri ve davranışları bu fikrimin yalnızca kuruntu olduğu kararına varmamı sağlıyordu.

"Bahane bulduğum falan yok Can. Kız kardeşime uzun zamandır bu sözü vermiştim, bugün artık beraber zaman geçirmek istiyorum. Yoğun iş temposu yüzünden Lale'yi çok boşladım."

Onunla bu kafede tanışmıştık. Can eğlenceli biriydi, hayatı dramatize etmeyi sevmez sefil bir halde çalışırken bile mutlu olmayı becerirdi. Pozitif enerjisi ona çekilmemi sağlayan en büyük sebep olmuştu, başlarda ilişkinin neşesi ve aramızda ki tutku kendimi kaptırmama neden olmuştu ama sonrasında onun sevdiğim tüm özelliklerinin karşısına geçen bir tarafını fark ettim. Çapkındı. Hayatında biri olsa dahi kafeye gelen kızlarla flört etmekten geri durmuyordu, başlarda bunun basit müşteri memnuniyeti olduğuna inanmamı sağlamıştı fakat sonrasında rahatsız olacağım bir boyuta gelmişti. Ondan bahanelerle uzak durmama neden olan son yaptığı ise aramıza yeni katılan garson kızlardan biri ile devamlı şakalaşıp yanağından makas almasıydı. Dışarıdan bakılınca fazla toksik davranıyor gibi duruyordum ama onun bu davranışlarını normal bulmayacak kadar tanıyordum.

Marketten atıştırmalık bir şeyler alıp çıktığımda Can beni evime kadar bırakmak için benimle yürümeye devam etti. Evim kafeye yakındı.

"O zaman yarın bana gelirsin." Dediğinde bıkkınca nefes verdim.

"Can sana gelmek istemiyorum tamam mı? Evine gelmem kadar neden moralimin bozuk olduğunu dert etseydin çoktan aramızda ki sorun çözülürdü."

"Aramızda bir sorun olmadığını söyledin!"

"Çünkü bu yüzden tartışmaktan yoruldum! Senin sürekli bir kızla flört edişini izlemek zorunda değilim, bunun