KATİL KİM?

Bölüm...Özellikle, bakmanızı rica ederim.

Hikaye, karanlık bir dispotyadır.Burada hiç güneş doğmamakta, her şey kızıl bir ayın altında yaşanmaktadır.Sistem bizimkinden, biraz ayrıcalıklıdır.Sığ, mahallelerde pansiyon köşelerinde bir artı bir evlerde, çoğunluk barınmaktadır.
Bu hikayedeki, bütün kurum ve kuruluşlar benim hayal gücümün eseridir.İçerisinde, bolca kan, vahşet tetikliyici unsurlar bulunmaktadır, hassas okuyucuların dikkatine.
"Karanlık bizi alt etti.""Güneş hiç doğmadı.""Sonra karanlık, içimize işledi.""Artık gök yüzü karanlık, değildi.""Artık, o karanlıktı..."
Telefon, kapandığında yerimde duramıyordum, borç  batağına batmışken, karşıma böyle bir işin çıkması, tamamen şans eseriydi.Hemen, bunu James ile paylaşmalıydım.Biricik sevgilimle, o benim için her şeydi.Bunu duymayı hak ediyordu.Telefon, bir kaç kez çaldı; Tırnaklarımı kemirmeye başlamıştım.Evet, kötü bir alışkanlıktı, rahatlamam gerekiyordu, ez azından şimdilik...Telefon,telesekrete bağlandığında hayal, kırıklığı ile, tırnaklarımı kemirmeyi bıraktım.Moralimi bozmamaya, çalışıyordum."Eminim çok yoğundur, evet evet başka ne tür bir sebebi olabilirdi ki?"Eli'yle aynı iş yerinde çalışmaktaydılar, ona sorabilirdim.O benim en yakın arkadaşım, çocukluktan beri dostumdu.Telefonu, bir kaç kez çalarken, Eli'nin ince tiz sesi, kulaklarıma doldu."Adeline, bir şey mi oldu?"
"Hayır. Müsait misin?"
"Şey... Biraz meşgul sayılırım, nasıl desem erkek arkadaşımlayım."
"Senin, şu gizemli erkek arkadaşın, bizi tanıştırmayı düşünüyormusun?"
"Belki, bir gün o çok çekingen."
"Anladım."
"Sen neden, aramıştın?"
"İş bulduğumu, haber vermek için aramıştım."
"Aaa öyle mi? Ne güzel senin adına, çok sevindim."
"Teşekkür ederim."
"Şimdi, benim gitmem gerekiyor görüşürüz."
"Pekala görüşürüz."Benden, gizlediği bu sevgilisi de kimdi?Sesi hiç samimi gelmemişti.Yakında, öğrenirdim gerçi.Bugün, keyfini kimse kaçıramazdı.
"Bu kısa, bölüm her şeyin başı sayılır umarım keyifle okursunuz."