korku kitabı
Kapının Fısıltısı
Devran o gece diğer geceler gibi sandı. Elektrikler kesikti. Rüzgar camı zorluyordu. Ama odasında bir soğukluk vardı… normal değildi. Yatağına uzandı. Gözlerini kapatacakken... *"Tık... tık... tık..."* Bir ses geldi. Duvardan. Üstelik ritim tutar gibi değildi. Sanki biri tırnaklarıyla kazıyordu. Devran oturdu. Dinledi. Yine geldi. *"Tık... ıııhhh... tık..."* Kalbi hızlandı. Duvarda bir çizgi vardı. Daha önce yoktu. Ama oradaydı. İncecik, belli belirsiz… ama kıpırdıyordu. Parmağını uzattı. Soğuktu. Ama... kapı gibiydi. Sonra çizik kendi kendine açıldı. Karanlık bir yarık oluştu. Ve içinden sadece bir fısıltı duyuldu: *“Beni buldun...”*
