Kitaplar Özellikler İletişim İndir
KAYIP SÔZCÜKLER
Distopik

KAYIP SÔZCÜKLER

3BeÄŸeni
6Okunma
3 Bölüm
13,648Kelime
1 saat 8 dkSüre
15.09.2025Tarih
Ülkede hafızalar yağmalanmış , ruhlar satılmıştı.
Zihinler silinmiş insanlar görünmez iplerle kukla gibi yönetiliyordu , Adalet , hak , hukuk ... Bu kelimeler beyinlerden kaldırılmıştı , Teknolojiyi kötüye kullanan devlet adamları yüz yıllar boyunca büyük bir proje üstünde çalışıyorlardı ve başarmışlardı da ...
Peki ya birgün bu kelimeler yeniden hatırlanırsa ?

Toplumu sarsacak bir uyanışmı başlayacak yoksa her şey daha mı kötü olacaktı ....


Bu Hikaye Kelimelerin değil HAFIZALARIN , KELİMELERİN , İNSANLIĞIN MÜCADELESİNİN HİKAYESİDİR...

KAYBOLMUŞ İNSANLIK

KAYIP SÖZCÜKLER   
  (5 Yıl Önce)  Güneşin ışıkları saç tellerinden sızıp gözüme vuruyordu , yavaş yavaş aralanan gözlerim nerde olduğunu çözmeye çalıştı , gözlerim ilk Krem rengi duvarlara çarptı daha sonra odanın köşelerine dizayn edilmiş eski dönemlerin örtüsüyle kaplanmış koltuklara gözüm çarptı koltukları görünce nerede olduğumu anlamıştım şuan da ağlamak istiyordum.
Köydeydim , sadece tek bir hata yapmıştım ceza olarak yaşım 19 da olsa hep köye gönderilirdim. Büyük bir esnemeyle vücudumu titretip yataktan kalktım şu hayatta benden daha kötü esneyen varsa sevinirim lakin olmadığına garanti verirdim.
Gözlerimi ovalayıp banyoya doğru yürüdüm , duvarda asılmış eski , lekeli hafif çatlamış aynaya baktım ve tekrar gözlerimi kapattım , bu kadar dağılmış olamazdım tekrar gözlerimi açtığımda kabus olmadığını gördüm .
   Hemen ev topuzu yaptığım saçlarımı açıp banyoya girdim soğuk suyu kovaya doldurmaya başlamış kıyafetlerimi hızlıca çıkartmaya başlamıştı


...


Kurutma makinesi 'nin sıcak havası yüzüme vuruyor saçlarımı havalandırıyordu , yeterince saçlarım kurumuştu , makine'yi kapatıp aynanın önüne indirdim .
Geriye doğru iki adım atıp boydan üzerimde ki kıyafetlere baktım , straplez tereyağı sarısı bir bluz , uzun beyaz saten bir etek ve Beyaz babet ayakkabı giymiştim.


Rahat bir kombin yapmıştım genelde de zaten böyle giyiniyordum. Kuruttuğum saćlarımı tarafım yukarıdan dağınık ev topuzu yapmıştım . Makyaj olarak güneş kremi, maskara ve kahverengi bir glos sürüp odadan çıkmıştım.
Aşağı ya indiğimde salonun ortasında büyük yuvarlak bir masa etrafında dedem , babaannem ve halam vardı halam bekardı ailenin sonuncu çocuğuydu , masanın başında tonton göbekli dedem yanında babaannem ve dedemin diğer tarafında ise halam vardı .

Çok küçük bir aileydi fakat kahkahalar onların içinde yaşattığı küçük çocukları dışa vuruyordu masayı hiç görmesem on kişinin masada kahvaltı yaptığını düşünebilirdim.

Merdiven basamaklarını aşıp salonun ortasında ki masa ya doğru yürüdüm ve babaannemin yanına oturdum.
Ben gelince masa sessizleşmişti bana bakıp gülümsüyorlardı hepsine göz teması kurup "Günaydın" demiş ve önümde ki tabağı domates ve salatalık la birlikte doldurmaya başlamıştım.
Onlar da bana karşılık olarak " Günaydın " demişlerdi ben masanın ortasında ki böreklerden iki dilim almış kahvaltıma başlamıştım , lakin ağzıma aldığım börek le birlikte öksürmem bir oldu soluk boğazımdan neredeyse geçiyor ve boğuluyor olacaktım.



Bunun sebebi ise dedemin " Güzel kızım , neden okulunuzun kamera ses kayıtlarını hackledin hadi anlat dedene" demesiydi gözlerim pörtlemişti herkese teker teker bakmıştım halam da en az benim kadar şaşkındı belli ki onun bu olanlardan haberi yoktu . 1 hafta boyunca tatile gitmiş ve olan bitenden hiç haberi yoktu .

Açıklama yapma gereksinimi duyarak küçük bir özet geçmem gerekliydi onlara "Dede gerçekten hiç suçum yok ben arkadaşıma
📖 Uygulamada Oku
App Store Google Play