Umut insanı hayatta tutan en önemli duygulardan biriydi ve küçük kız o gece içinde kalan umut kırıntılarını da kaybetmişti.
O gün herşey karanlığa gömülmüştü. Aydınlığa doğru tek başına koşmak ise sadece küçük kızın bedenine bırakılan bir yükten farksız değildi.
❀❀❀
17 yaşına kadar yetimhanede büyüyen ve ansızın ortaya çıkan gerçek ailesiyle yeni bir hayata gözlerini açan Melina Kızıltan'ın hikayesi.
❀❀❀
Uyarı; Bu kurgu, küfür, argo, şiddet ve rahatsız edici sahneler bulundurmaktadır.
❀❀❀
(Biraz klişe, biraz dram, acı gerçekler; Gerçek Ailem kurgusu.)
O gün herşey karanlığa gömülmüştü. Aydınlığa doğru tek başına koşmak ise sadece küçük kızın bedenine bırakılan bir yükten farksız değildi.
❀❀❀
17 yaşına kadar yetimhanede büyüyen ve ansızın ortaya çıkan gerçek ailesiyle yeni bir hayata gözlerini açan Melina Kızıltan'ın hikayesi.
❀❀❀
Uyarı; Bu kurgu, küfür, argo, şiddet ve rahatsız edici sahneler bulundurmaktadır.
❀❀❀
(Biraz klişe, biraz dram, acı gerçekler; Gerçek Ailem kurgusu.)
0.0
Öncelikle kurguyu okumaya başlamadan önce şunu belirtmek isterim ki, hiçbir şekilde başka yazarların kitaplarından ve kitap karakterlerinden söz konusu etmemenizi rica ediyorum. Emeklerime bu tür saygısızca yorumlar yapacak kişiler varsa lütfen kurgumu okumasın. Anlayışınız için şimdiden teşekkürler. Son olarak kitaba başlama tarihlerinizi yazmayı unutmayın ❤️
✶✶✶
Umut insanı hayatta tutan en önemli duygulardan biriydi ve küçük kız o gece içinde kalan umut kırıntılarını da kaybetmişti. Küçük bedeni durmadan titriyordu, çaresizliği gözlerine yansımış, gözyaşları hızını kesmeden yanaklarından aşağıya süzülüyordu. "Ağlamayı kes!" Dedi karşısındaki adam. "Lütfen, lütfen bırak gideyim. Söz kimseye anlatmayacağım." Titreyen sesiyle cümlesini zar zor tamamlamıştı.
Adam küçük kıza daha çok yaklaşmaya başladı. "Karşımda böyle çaresiz durman beni ne kadar tatmin ediyor bir bilsen." Genç kızın sessiz ağlaması bu sefer hıçkırıklara dönüştü. Bağırmak istedi ama karşısındaki adamdan öyle çok korkuyordu ki bağırırsa sonunun geleceğini az çok kestirebiliyordu.
Adam üzerine gelmeye başlayınca sırtı duvara çarpana kadar hızla geriye gitti. Dizlerini kendine doğru çekip yüzünü dizlerinin arasına gömdü. "Kimsesiz öleceğim." Dedi hıçkırıklarının arasından. Sanki bu iki kelimeden başka birşey bilmiyormuşçasına devamlı sayıklamaya başladı. 'Kimsesiz öleceğim...'
Adam iki eliyle küçük kızın kollarından tutup kıza yaklaşmaya başladığında küçük kızın midesi aldığı yoğun alkol kokusuyla bulanmaya başladı. "Kimsesiz öleceğim." İki kelimeyi tekrardan tekrar etti. Herşeyin bittiğini anlamıştı. Artık sona yaklaşmıştı. Kimse gelip onu kurtarmayacaktı çünkü kimsesizler zaten dünyaya ölü olarak gözlerini açarlardı.
"Rahatla, sende işin sonunda zevk alacaksın." Dedi adam iğrenç sesiyle. Küçük kız korkudan bayılacaktı neredeyse. Ağlamaktan buğulaşan gözleriyle etrafını zar zor görüyordu. O sırada şiddetli bir ses hıçkırıklarının arasına karıştı. Karşısındaki adam kızın kollarını bırakıp ayağa kalktığında kız da anlamsızca bakışlarını sesin geldiği yöne doğru çevirdi. O sırada ses şiddetini arttırarak tekrardan yankılandı ve ardından demir kapı sertçe açıldı.
Küçük kızın kalbi korkuyla atarken gelen kişiye baktı fakat buğulaşan gözleriyle karşısındaki kişiyi zar zor görüyordu. Elinin tersiyle gözyaşlarını silmeye çalıştığı sırada deponun içinde iki el silah sesini duymasıyla birlikte az önce ona yaklaşmaya çalışan adamın bedeni gözlerinin önünde yere serildi. Hissettiği korku, silah sesi, kanlar içinde yatan bir beden küçük kıza o kadar ağır gelmişti ki bedenine soğuk bir titreme hissi yayıldıktan sonra kararan gözlerine engel olamamıştı.
O gün herşey karanlığa gömülmüştü. Aydınlığa doğru tek başına koşmak ise sadece küçük kızın bedenine bırakılan bir yükten farksız değildi.
❀❀❀
Instagram; kitaplardanbeyazbirsayfa
Tiktok; kitaplardanbeyazbirsayfa
❀❀❀
✶✶✶
Umut insanı hayatta tutan en önemli duygulardan biriydi ve küçük kız o gece içinde kalan umut kırıntılarını da kaybetmişti. Küçük bedeni durmadan titriyordu, çaresizliği gözlerine yansımış, gözyaşları hızını kesmeden yanaklarından aşağıya süzülüyordu. "Ağlamayı kes!" Dedi karşısındaki adam. "Lütfen, lütfen bırak gideyim. Söz kimseye anlatmayacağım." Titreyen sesiyle cümlesini zar zor tamamlamıştı.
Adam küçük kıza daha çok yaklaşmaya başladı. "Karşımda böyle çaresiz durman beni ne kadar tatmin ediyor bir bilsen." Genç kızın sessiz ağlaması bu sefer hıçkırıklara dönüştü. Bağırmak istedi ama karşısındaki adamdan öyle çok korkuyordu ki bağırırsa sonunun geleceğini az çok kestirebiliyordu.
Adam üzerine gelmeye başlayınca sırtı duvara çarpana kadar hızla geriye gitti. Dizlerini kendine doğru çekip yüzünü dizlerinin arasına gömdü. "Kimsesiz öleceğim." Dedi hıçkırıklarının arasından. Sanki bu iki kelimeden başka birşey bilmiyormuşçasına devamlı sayıklamaya başladı. 'Kimsesiz öleceğim...'
Adam iki eliyle küçük kızın kollarından tutup kıza yaklaşmaya başladığında küçük kızın midesi aldığı yoğun alkol kokusuyla bulanmaya başladı. "Kimsesiz öleceğim." İki kelimeyi tekrardan tekrar etti. Herşeyin bittiğini anlamıştı. Artık sona yaklaşmıştı. Kimse gelip onu kurtarmayacaktı çünkü kimsesizler zaten dünyaya ölü olarak gözlerini açarlardı.
"Rahatla, sende işin sonunda zevk alacaksın." Dedi adam iğrenç sesiyle. Küçük kız korkudan bayılacaktı neredeyse. Ağlamaktan buğulaşan gözleriyle etrafını zar zor görüyordu. O sırada şiddetli bir ses hıçkırıklarının arasına karıştı. Karşısındaki adam kızın kollarını bırakıp ayağa kalktığında kız da anlamsızca bakışlarını sesin geldiği yöne doğru çevirdi. O sırada ses şiddetini arttırarak tekrardan yankılandı ve ardından demir kapı sertçe açıldı.
Küçük kızın kalbi korkuyla atarken gelen kişiye baktı fakat buğulaşan gözleriyle karşısındaki kişiyi zar zor görüyordu. Elinin tersiyle gözyaşlarını silmeye çalıştığı sırada deponun içinde iki el silah sesini duymasıyla birlikte az önce ona yaklaşmaya çalışan adamın bedeni gözlerinin önünde yere serildi. Hissettiği korku, silah sesi, kanlar içinde yatan bir beden küçük kıza o kadar ağır gelmişti ki bedenine soğuk bir titreme hissi yayıldıktan sonra kararan gözlerine engel olamamıştı.
O gün herşey karanlığa gömülmüştü. Aydınlığa doğru tek başına koşmak ise sadece küçük kızın bedenine bırakılan bir yükten farksız değildi.
❀❀❀
Instagram; kitaplardanbeyazbirsayfa
Tiktok; kitaplardanbeyazbirsayfa
❀❀❀
