Kitaplar Özellikler İletişim İndir
Sketch
Gençlik

Sketch

0Beğeni
1Okunma
1 Bölüm
395Kelime
2 dkSüre
13.09.2025Tarih
Ivy yolda yürürken bir duvarda bir grafiti görür ve fotoğrafını çeker. Okulundaki sergileri gezen ivy ordaki resimlerden birini de çok beğenir. Ama henüz Ivy bu iki resmin bağlantısının farkına varmış değil.

1. Bölüm Ivy

Bu gün farklı bir yoldan gitmek istemiştim markete. Oturduğumuz mahalle ana caddeye biraz uzaktı bu yüzden bazı sokaklardan geçmem gerekiyordu. Şansıma okuduğum lise de eve yakındı. Markete giderken bir duvarda daha önce olmayan bir grafiti gördüm. Sanırım yeni yapılmıştı. Ben resim konusunda hiç becerili olamamıştım ama bu resimden anlamadığım manasına da gelmiyordu. Bu grafiti gercekten güzeldi. Bir kaç adım uzaklaşıp duvarın fotoğrafını çektim. Arka planımı değiştirdim telefonu her açtığımda o resmi görmek hoşuma gidiyordu. Markete gidip alışverişimi yaptıktan sonra yarınki okuluma hazırlanmak için eve gittim. Sınıflarımız değişmisti. Aslında çok da umrumda değildi. Sadece eski sınıfımdakiler olmasa yeterdi. Çantamı hazırladım ve yatağıma yattım bir süre tavanla bakıştıktan sonra gözlerimi sonraki gün açtım. İçimde garip bir gerginlik vardı. Nasıl olsa yeni bir sınıfta başlayacaktım. Okulun da sadece resim sergilerini seviyordum. Aslında bu okulla alakalı değildi ben sergileri seviyordum.

      ●●● İlk ders ayak uydurmakta biraz zorlandım. Neredeyse herkes birbirini tanıyordu. Cam kenarı ikinci sıraya oturdum. Yanım boştu. herkes arkadaşlarıyla oturuyordu. Her zamanki gibi okulun ilk haftası yine sergi vardı ve tabiki ben sergiye gitmeliydim.
Sergide çok ilgimi çeken bir resim gördüm diğerlerine göre farklıydı çizgilerde bir kaos vardı ama bu çizgiler kusursuz bir bütün oluşturuyordu. Kimin çizdiğini merak ettim. Günlerce çizerini aradım. Sergiye gelen herkesi izledim. Ama sergideki kimse o resmi çizebilecek gibi durmuyordu. Diğer resimlerin sağ alt köşesinde çizen kişinin adı ve sınıfı yazıyordu. Resmin arkasına dahi baktım ama isim yoktu sadece garip bir imza vardı. Ama imza demeye bin şahit isterdi. Yanlışlıkla yapılmış bir şey bile olabilirdi. Sanki bir şeylerin üstünü karalamış gibiydi. Üstüne çarpı atılmıştı. Ama öyle bir durum olsa neden silgi kullanmasın ki. Belki de silgi kullanmayı sevmiyordu. Çizer hakkında bildiğim tek şey buydu. Resmi kimin çizdiğini bilip bilmediklerini tanıdığım herkese sordum. Ben yine resmin başında dikilirken biri kulağıma fısıldadı "resmi çok mu beğendin" irkildim ve arkamı döndüm. Siyah ve düz şaçları olan benden biraz uzun bir kızdı. Gözleri maviydi bu ona fazlasıyla soğuk bir hava katıyordu. Ama sesi tam tersi nazik ve samimiydi. "Evet" dedim "çok beğendim". Kız gülümsedi ve resmin kendisine ait olduğunu söyledi. Sonunda resmin çizerini bulduğum için çok heyecanlıydım. Günlerdir aradığım kişiyi sonunda bulmuştum. Beni düşüncelerden sıyırıp"Ben Mavis" dedi.Bende karşılık olarak "Ben de Ivy. Memnun oldum" dedim. Artık yeni bir arkadaşım vardı. Her ne kadar eski arkadaşlarım yüzünden bir daha arkadaş edinmeyeceğime dair kendime söz vermiş olsam da yine arkadaş edinmiştim. Bu sefer birşeylerin farklı olacağından fazlasıyla emindim.
📖 Uygulamada Oku
App Store Google Play