Asrın " Beni bekleme Deniz "
Bu bana ve sevdama yazılmış bir sondu. Sonumuzu yazan ise aşık olduğum, sevdiğim adamdı. Vatanım ve sen diyen Asrın Karlıdağ, beni ardında bırakıp gitmişti.
Sadece benden değil, herkesden gitmişti.
O gideli tam tamına iki yıl , 3 ay ,on gün oldu. Ne ailesini bir kere aramış .
Ne de sevdiği kadını..
Ve ben Deniz Bozbey artık sadece Deniz Bozbey değilim.
Ben artık Dr. Deniz Bozbey 'im.
Kendi ayakları üzerinde duran ve yeğenine anne olan bir kadınım.
Ve artık yeni bir şehire , yeni arkadaşlara ve hayata adım atıyorum.
Başlıyoruz ♥️
Bu bana ve sevdama yazılmış bir sondu. Sonumuzu yazan ise aşık olduğum, sevdiğim adamdı. Vatanım ve sen diyen Asrın Karlıdağ, beni ardında bırakıp gitmişti.
Sadece benden değil, herkesden gitmişti.
O gideli tam tamına iki yıl , 3 ay ,on gün oldu. Ne ailesini bir kere aramış .
Ne de sevdiği kadını..
Ve ben Deniz Bozbey artık sadece Deniz Bozbey değilim.
Ben artık Dr. Deniz Bozbey 'im.
Kendi ayakları üzerinde duran ve yeğenine anne olan bir kadınım.
Ve artık yeni bir şehire , yeni arkadaşlara ve hayata adım atıyorum.
Başlıyoruz ♥️
1. bölüm
Bö🌹
🌹🌹
🌹🌹🌹 Çok hoş geldiniz. Ve iyi okumalar canlar 👋 Hikayede geçen yer, zaman ve kişiler gerçek değildir.
Barlas "Anneee !! Babaaa!! Koşun açıklanıyor."
Arsen abim " Yavaşş oğlum ! Uyanacak lan" deyip Barlas abimin kafasına vurdu.
Barlas abimin kulaklarımızın pasını silen sesi ile kendimize geldik. Ben ve abilerim şuan bilgisayar başında sonuçların açıklanmasını bekliyorduk. İlk görev yerimin neresi olacağını merakla bekliyorum. Benim için fark etmiyordu. Ama ailem için fark ediyordu. Bu konu da en büyük etkenimiz Asya `ydı.
Asya , Arsen abimin kızıydı. Ansızın hayatımıza giren küçük bir sürprizdi. Tabii en büyük sürpriz Arsen abime olmuştu. Hiç beklemediğimiz anda hayatımıza giren ve evimizin en küçüğü olmuştu. Annesi onu bir mektupla kapımıza bırakıp gitti. Hâlâ kim olduğunu bilmiyorduk. Çünkü Arsen abim de kim olduğunu hatırlamıyordu. Ya da bize böyle söylüyordu.
Sadece kimlikte yazan bir anne adı vardı. O da Cansu `ydu. Soyismini bilmiyorduk. O yüzden araştırmalardan bir sonuç çıkmıyordu. Artık araştırmaları da bir kenara bırakmıştık. Çünkü Asya`nın bir aileye ihtiyacı vardı. Ve bizde ona aile olduk.
Bu geçen iki yıl da ailemiz birbirine kenetlendi. Baba olduğunu öğrenen Arsen abim elindeki mektup yere düştüğü gibi kendini evden dışarıya attı. Ve üç gün eve gelmedi. Baran abim ve bir kaç arkadaşı onu aradılar ama bulamadılar. Dördüncü günün sabahında abim geldi. Üstü başı dağınık ve biraz sersemlemiş gibiydi.
Her an bir baba olmuyordu sonuçta , eve geldiğinde herkes de bir sessizlik oldu. O anda babam onu alıp dışarı çıktılar. Geri geldiğinde ise Arsen abim de bir şeyler değişmişti. Bir sürü daha Asya `ya yaklaşmadan onu izledi. Bu daha ne kadar bu şekilde devam edecek derken bir gece ,Arsen abim uyuyan Asya`yı seyrederken buldum.
Asya da sanki abimi hissediyor gibi sürekli ona gitmek istiyordu. Ve bir ay gibi bir süre de Arsen abim baba olmayı kabul etmiş ve kızına iyi bir baba olmak için çabalamaya başladı. Bir gün elin de bir kutu Bebek bakım kitapları ile geldi. En azından bir şeyler yapmaya başlamıştı. Ve şuan çok iyi bir baba oldu.
Kızına , hem anne hem baba olmaya çalışıyordu ama Asya yine de annesini arıyordu.
Çizgi filmler de bile anne kelimesini duymak Asya `nın bana sarsılmasına sebep oluyordu. Anneme hepimiz anne diyorduk ama o sadece bana anne diyordu. Çünkü onun annesi ile bizim annemiz aynı olamazmış. Bu yaşta, yaşlarına göre zekası bayağı gelişmiş bir çocuktu. Abim ona , benim onun annesi olmadığımı bir çok defa anlattı.
Ama bu sefer de "O benim Halaannem "demeye başladı. Neden diye sorduğumuzda da cevabı hepimizi şaşırttı.
" Nasıl babamın annesi , babaannem
🌹🌹
🌹🌹🌹 Çok hoş geldiniz. Ve iyi okumalar canlar 👋 Hikayede geçen yer, zaman ve kişiler gerçek değildir.
Barlas "Anneee !! Babaaa!! Koşun açıklanıyor."
Arsen abim " Yavaşş oğlum ! Uyanacak lan" deyip Barlas abimin kafasına vurdu.
Barlas abimin kulaklarımızın pasını silen sesi ile kendimize geldik. Ben ve abilerim şuan bilgisayar başında sonuçların açıklanmasını bekliyorduk. İlk görev yerimin neresi olacağını merakla bekliyorum. Benim için fark etmiyordu. Ama ailem için fark ediyordu. Bu konu da en büyük etkenimiz Asya `ydı.
Asya , Arsen abimin kızıydı. Ansızın hayatımıza giren küçük bir sürprizdi. Tabii en büyük sürpriz Arsen abime olmuştu. Hiç beklemediğimiz anda hayatımıza giren ve evimizin en küçüğü olmuştu. Annesi onu bir mektupla kapımıza bırakıp gitti. Hâlâ kim olduğunu bilmiyorduk. Çünkü Arsen abim de kim olduğunu hatırlamıyordu. Ya da bize böyle söylüyordu.
Sadece kimlikte yazan bir anne adı vardı. O da Cansu `ydu. Soyismini bilmiyorduk. O yüzden araştırmalardan bir sonuç çıkmıyordu. Artık araştırmaları da bir kenara bırakmıştık. Çünkü Asya`nın bir aileye ihtiyacı vardı. Ve bizde ona aile olduk.
Bu geçen iki yıl da ailemiz birbirine kenetlendi. Baba olduğunu öğrenen Arsen abim elindeki mektup yere düştüğü gibi kendini evden dışarıya attı. Ve üç gün eve gelmedi. Baran abim ve bir kaç arkadaşı onu aradılar ama bulamadılar. Dördüncü günün sabahında abim geldi. Üstü başı dağınık ve biraz sersemlemiş gibiydi.
Her an bir baba olmuyordu sonuçta , eve geldiğinde herkes de bir sessizlik oldu. O anda babam onu alıp dışarı çıktılar. Geri geldiğinde ise Arsen abim de bir şeyler değişmişti. Bir sürü daha Asya `ya yaklaşmadan onu izledi. Bu daha ne kadar bu şekilde devam edecek derken bir gece ,Arsen abim uyuyan Asya`yı seyrederken buldum.
Asya da sanki abimi hissediyor gibi sürekli ona gitmek istiyordu. Ve bir ay gibi bir süre de Arsen abim baba olmayı kabul etmiş ve kızına iyi bir baba olmak için çabalamaya başladı. Bir gün elin de bir kutu Bebek bakım kitapları ile geldi. En azından bir şeyler yapmaya başlamıştı. Ve şuan çok iyi bir baba oldu.
Kızına , hem anne hem baba olmaya çalışıyordu ama Asya yine de annesini arıyordu.
Çizgi filmler de bile anne kelimesini duymak Asya `nın bana sarsılmasına sebep oluyordu. Anneme hepimiz anne diyorduk ama o sadece bana anne diyordu. Çünkü onun annesi ile bizim annemiz aynı olamazmış. Bu yaşta, yaşlarına göre zekası bayağı gelişmiş bir çocuktu. Abim ona , benim onun annesi olmadığımı bir çok defa anlattı.
Ama bu sefer de "O benim Halaannem "demeye başladı. Neden diye sorduğumuzda da cevabı hepimizi şaşırttı.
" Nasıl babamın annesi , babaannem
