weak hero class finfan

(dizi izlemeyenler için ya da unutanlar için hemen özetliyorum! Sohu sieun arkadaşıydı ama ortak arkadaşları beom seok komaya soktu suhoyu. Sieun intikamını alıp başka bir okula gitmek zorudan kaldı. Orada da baku/jun-tae/gotak ile tanıştılar. Şimdi ise suho komadan uyandı)

Suho-"Onlar kim?"

"Arkadaşlarım"-sieun

Suho güldü. Baku, gotak ve juntae sevinçle onları izliyorlardı. Siuen ilk defa mutluluktan gözleri dolmuştu.

Yavaş yavaş yürüdü ve suhoya sarıldı. Suho bir an şok oldu çünkü en son gördüğü siuen soğuk kanlıydı. İlk defa hüngür hüngür ağlıyordu.

"Seni çok özledim suho... Uyandın bir türlü..." Siuen hıçkırdı.

Suho önce sessiz kaldı. Sonra o da sarıldı. " Sakın ol! Uyandım işte! Sen beni ne sandın taş gibiyim taş!" Dediğinde hepsi güldü. 

Baku, gotak ve juntae onlara yaklaştı. Hastaye geri dönerken bakü ve suho özellikle kaynaşmış hatta yarın taburcu olursa kim parayı ödeyecek diye kavga ediyordu. 

Saatler geçti ve akşam oldu. Hepsi tek tek ayrılırken son ayrılan sieundu. Sanki giderse suho yok olacakmış gibi hissetti.

Herkes gidince suho telefon eline aldı.

"Sieun 1400 mesaj..." 

"Oha! Ne yazdın ve sieun! Günlük müyüm ben!" Dedi merakla suho. Sieun yazdıklarına bakmaya başladı. 

Siuen son bir yılda neler olduğunu, Kavgaları, birliği anlatmış aynı zamanda çoğunluk özlem ve hüzününü belli etmişti. Ama en önemlisi bazı metinler o kadar acıyla doluyduki suho bile okurken ağlamaya başladı. 

(Ay şok ağlamaklı oldu yeto be!)

Sieun sabah 6. 36 kalmış hemen hazırlamıştı. Tam evden çıkarken annesi ona baktı. Nereye derce ama hiç önemli degildi. Kavga etmesin yeterdi annesi için. 

Sieun cevap vermedi. Ayakkabısını giydi. Otobüs beklerken bir siyah araba dikkatini cekti. Dün akşamdan beri ayn plakalı araç etrafında dönüyordu. Sieun artık şüphe etsede otobüs binince fazla üstüne durmadı. 

Kulaklığıyla etrafı ziledi. Normalde okula gideceğini düşünüyorsanız. Yanıldınız. Suho görmeye gidiyordu. Otobüsten inip biraz yürüdü. Hastane tam önündeydi. 

Aylarca umutla gitti o hastane şimdi o Umut uyanmış bekliyordu.

Hızlı adımlar attığını fark etmeye siuen saniyeler içinde suhonun kapısının önündeydi. Kapıyı açmadan önce suhonun yanında oturan babaannesi gördü. İkiside bir konu hakkında konuşyordu ama babaannesi sinirli gibiydi.

Sieun dayanmadı ve girdi.

Suho- "ama babaanne! Derslerden de geri kaldım zaten!" 

Babaanne- "saçmalama suho! Bunca yıl uğraştım bende oku diye. Okumazsan valla ne eve ne de kafeye alırım seni!" Dedi parmağı sallayarak 

"Noluyor?"- sieun

Babaanne-"ah oğlum... İyiki geldin. Valla bu çocuk beni öldürecek! Okumicam diyiveriyo!"

"Ne?"- sieun anlamaz gözlerle suho