YAZAR'DAN
Geçmişleri küldü, adımları ateş; kalplerinde fırtına, gözlerinde giz.
Önde Ayzer vardı.
Soğuk gecenin sessiz alevi.
Ardında Gök, Dolunay, Su, Aydeniz, Viran, Yıldız, Işık ve Talya.
Her biri bir sır, her biri bir yara.
Onlar artık sadece asker değil,
karanlığa düşen son şimşekti; Yıldırım Timi.
Gece suskundu, nefesler bile yankıydı. Daha fazlası değil.Uzakta bir ışık titredi, sonra söndü.Ayzer elini kaldırdı, dünya bir an durdu, dönmeyi bıraktı.
Yıldırım Timi hazırdı.
Dokuz yürek, tek nabız.
Ne korku vardı içlerinde, ne endişe, ne de bıkmışlık.
Sadece görev, sadece gölge,sadece güç.
Ve o anda gökyüzü yırtıldı, ilk adım atıldı.
Karanlık artık yalnız değildi.
İçinde yıldırımı timini bulunduruyordu.