ZITLIK

Sesten başım ağrımıştı. Gökçe tarafından zorla getirildiğim partide bir kenara oturmuş öylece etrafı izliyordum. Canım sıkılmıştı partinin olduğu salonun bahçesinin arka kısmına doğru yürümeye başladığım sırada ileride bulunan araba garajı benzeri yerden sesler gelmeye başladı. Garaja doğru yürümeye başladığım anda yan tarafımdan bir el beni kendine çekip eliyle ağzımı kapattı. "Sana zarar vermeyeceğim küçük kaçak bende ne olduğunu merak ettiğim için buradayım. Elimi ağızından çekeceğim ve yakalanmak istemiyorsan sesini çıkartma" dedikten sonra elini çektiği anda arkamı döndüm "Ne yapıyorsun be ruh hastası kimsin sen ?"  "Kaan ben. Asıl sen kimsin ne işin var burada" "Sana mı soracağım ne işim olduğunu ayr-" sözümü Kaan'ın çalan telefonu böldü...."Evet abi arkadaki garajın oradayız"..."Ruhe var yanımda" İsmimi nereden biliyordu...."Ne işi olduğunu ben nereden bileyim çok konuşacağına gel artık şuraya" dedikten sonra karşıdakinin suratına kapatıverdi telefonu."Yürü gidiyoruz" deyip kolumdan tutup garaja doğru çekiştirmeye başladı. " Dur çekiştirme geliyorum işte" bunu söylerken sesim biraz yüksek çıkmıştı."Manyak mısın kızım ne bağırıyorsun yakalatmak mı istiyorsun bizi" "Çok konuşma hadi ne oluyor öğrenelim sonra da bırak beni." Sessizce depoya yürümeye başladık. İlerledikçe bağırışlar netleşmeye başladı. İçeriyi de görebileceğimiz bir ağacın arkasına geçtik. "Siktir siktir Sercan amca bu.""Sercan derken üniversitenin rektörü Sercan mı?" "Ta kendisi ayrıcı az önce aradığımın babası"" Az önce kimi aradın ki?""Beni aradı küçük hanım "Arkadan gelen sesle irkilerek sese doğru döndüm. Kimdi bu? Tanıdık bir simaydı ama tam olarak çıkartamamıştım. Üniversiteden olması lazımdı."Rektörün oğlu değil miydin sen?""Öyleyim ama benim de bir adım var Ares ben.""Gençler tanışmanız bittiyse işimize mi dönsek içerideki kavga sizi beklemiyor da"Ares depoya doğru baktı içeridekinin babası olduğunu fark etmiş olacak ki depoya doğru yürümeye başladı. Kaan Ares`in kolundan çekip onu durdurdu."Ares manyak mısın oğlum sen dur şurada" Ares birkaç adım gerileyip yanımıza geri geldi o sırada depodan bir ses yükseldi."Oğlumu benden aldın. Ares`i benden aldın." Bu bir kadın sesiydi."Ne yapsaydım Tülin oğlumu senin pis ellerine mi verseydim?" Ares bu duyduklarına inanamamış olacak ki depoya doğru koşmaya başladı. Bu kez Kaan da tutmamıştı bizde arkasından koşmaya başladık. Ares tam kapının önünde durdu. Rektör ve ismi Tülin olacak olan kadın bize doğru döndü."Baba bu kadın kim?" "Oğlum... Seni çok özledim" kadın kollarını açıp Ares'e doğru yürümeye başladı. Tam sarılacağı anda Ares bir adım geriledi."Baba… ne diyor bu kadın?" diye küçük bir çocuk edasıyla sordu babasına. Rektör bi rşey diyemiyordu."Oğlum... O senin gerçek annen" cümlesi bir fısıltı gibi döküldü dudaklarından."Annem olamaz bu kadın. Benim annem çocukluğumdan beri yanımda olan kadın" sesi ağlamaklı çıkıyordu fakat